Een voorbeeld. Zodra je bericht krijgt van een huwelijk dat op springen staat, schat je de situatie in. Automatisch heb je al een idee wie de boosdoener is, of wie het laatste zetje heeft gegeven. Naast de positieve kanten van de mensen zie je opeens ook hun mindere kanten heel scherp. Hoewel de scheiding je verrast, kun je je toch heel goed voorstellen dat het zo is gegaan. Het is toch eigenlijk hun eigen schuld. Ze waren gewaarschuwd en hebben er te weinig mee gedaan. Nu zie je wat ervan komt! Nogal logisch dat ze nu in de problemen zitten. Nu kunnen ze de hulp ongetwijfeld wel goed gebruiken.
Een vooroordeel is heel menselijk. Belangrijk is dan natuurlijk wel dat je over de juiste informatie beschikt. Dat lukt rond een scheiding maar zelden. Was je ervan op de hoogte dat die vriendelijke man thuis losse handjes had? Zij kon er uiteindelijk niet meer tegen. Wist je dat die attente en voorkomende vrouw thuis flink kon kleineren? Niets wat haar man deed was goed! Wist je dat het welvarende leven dat ze leidden werd betaald door een dominante carrièrezucht?
Na een echtscheiding hebben mensen vooral behoefte aan steun en veiligheid. Liefst van mensen die dicht bij hen staan. Zich iedere keer weer te moeten verantwoorden maakt mensen schuw, waardoor het begrijpelijk is dat mensen zich terugtrekken. Het is echter de uitdaging om mensen zo snel mogelijk weer te betrekken bij de processen in de gemeente. Extra aandacht is hiervoor juist wel nodig. Geen priemende blikken, maar een hand op de schouder, ‘leuk dat je er bent’, ‘je bent en blijft een van ons’. Een gemeente die aanvoelt als een thuis. Dit betekent dat de gemeente als geheel mag meeleven, maar ook ieder afzonderlijk vanuit de eigen gaven en positie.
Wat de gemeente kan betekenen voor gemeenteleden rond een scheiding hangt sterk af van de mate waarin de gemeente als een thuis ervaren wordt. Denk je eens in dat je eigen kind in een echtscheiding raakt. Of een broer of zus. Die laat je toch niet in de kou staan, hoe de situatie of hun rol ook is? Reken maar dat je dan genuanceerd gaat kijken en bereid bent tot steun en hulp. Hoe is het dan bij je broer of zus in de Here?
